De opkomst van de nieuwe technologieën beïnvloedt onze verhouding tot werk, tot communicatie en zelfs tot moederschap. Maar als het belangrijk is dat vrouwen deze technologieën leren gebruiken, mag het geen nieuw instrument van vervreemding worden. Ze kunnen immers een nieuwe ruimte voor reflectie en creatie openen. In het kader van het ADA project, hebben drie organisaties besloten om samen te werken: Interface 3, een vormingscentrum voor professionele inschakeling van vrouwen in nieuwe technologieën, Sophia, een coördinatienetwerk voor vrouwenstudies, en Constant, een organisatie die artistieke reflecties over internet verbindt met de theoretische studies over internet en digitale communicatie. We nodigen U uit om op basis van het rijke aanbod aan workshops, projectpresentaties, voorstelling van onderzoeksresultaten, lezingen, informele ontmoetingen en feestelijke momenten uw eigen programma samen te stellen. Doel: Een gemeenschappelijke taal vinden om in na te denken en een praktijk ontwikkelen die de acties van vrouwen in de maatschappij stimuleert, vanuit het besef dat gender een belangrijk element is in de debatten over nieuwe technologieën. Dat kan door: - een technologische en creatieve initiatie - het begrijpen van de werkinstrumenten (van de computer en alles wat daarmee samenhangt) - een kritische analyse van de nieuwe technologieën - het ontdekken en maken van nieuwe beelden . Deelneemsters: - vrouwen die technologie gebruiken om in hun levensonderhoud te voorzien - artiestes die werken met film, video, internet,… - technicae in de ICT, - onderzoeksters van verschillende departementen van verschillende universiteiten uit verschillende landen - vrouwen die geïnteresseerd zijn in feministische activiteiten

Voor deze Digitales ontmoetingsdagen brengen wij drie organisaties samen die hun heel eigen ervaring in het domein van gelijkheid man/vrouw en gender koppelen aan een al even specifieke link met technologie: de nood om werk te vinden, het analyseren van onze hedendaagse maatschappij en een 'productieve' deelname aan deze maatschappij zijn de invalshoeken.

Met deze unieke samenwerking streven ze naar een bundeling van hun energie en vaardigheden:

· omdat het belangrijk is dat vrouwen vertrouwd zijn met de technologie, beseffen welke plaats ze in te nemen hebben, en wat er op het spel staat.

· omdat het belangrijk is dat de onderzoekswereld en groepen die op het terrein werkzaam zijn hun krachten bundelen.

· Omdat artistieke en cyberfeministische vertogen en handelingen plaats vinden in een context van theorievorming over en reflectie op de media...

Er gaat geen dag voorbij zonder verwijzingen naar de impact van de technologie op ons dagelijkse leven, en naar het groeiende belang van vrouwen in die evolutie (al zijn vrouwen alsnog vaak slechts gebruiksters). De opkomst van die nieuwe technologieën beïnvloedt onze verhouding tot werk, tot communicatie en zelfs tot moederschap. Er gaat al evenmin een dag voorbij zonder aansporingen om in je opleiding en verwachtingen rekening te houden met die nieuwe instrumenten. In een adem wordt dan vaak bezorgdheid geuit over de ongelijkheid die de nieuwe ontwikkelingen in de informatica creëren: wie heeft er toegang tot en wie niet, wie begrijpt ze en wie niet, wie gebruikt en wie ondergaat ze?
Niet alleen wordt er veel over gesproken, de bedrijfswereld en bepaalde universitaire departementen proberen zeer actief om vrouwen en jonge meisjes in de richting van de wetenschappen en technologie te sturen. Vaak is hun eerste bekommernis daarbij het nijpende tekort aan personeel, en niet het streven naar gelijkheid man/vrouw. Het Europese verdrag van Lissabon (maart 2000) beklemtoonde het belang van "Het beheersen van de nieuwe technologieën", zowel om economische redenen als met het oog op gelijkheid en de culturele bijdrage van Europa tot de internationale ontwikkeling.

Enkelen zien dit met lede ogen aan: voor hen dienen die nieuwe technologieën slechts als een stimulans voor de vrije markt, en vormen ze daarnaast vooral een instrument van controle en bewaking, dat de breuk tussen Noord en Zuid en tussen arm en rijk enkel versterkt. We weten evenwel ook dat we er heel wat goeds van mogen verwachten. Het internet is bijvoorbeeld een schitterende ruimte gebleken om creativiteit te botvieren en ideeën uit te wisselen.
Als het echter belangrijk is dat vrouwen die nieuwe instrumenten gebruiken, dan moeten zij er zich ook thuis in voelen, en dat veronderstelt onder meer dat onderwijzers en werkgevers hun beeld van "vrouwen en nieuwe technologieën" bijstellen.

We hebben een "echte" plek gekozen - een vormingscentrum en een onderzoeks- en documentatiecentrum die ook huizen zijn in de stad - en een gedeelde tijd - drie volledige dagen die persoonlijke zowel als gezamelijke parcours toelaten, in de hoop zo de "passieve consumptie" van informatie te vermijden die vaak optreedt tijdens conferenties over "vrouwen en nieuwe technologie". We hopen dat het gemeenschappelijke werk tijdens de "Digitale ontmoetingen" de weg kan effenen voor andere gemeenschappelijke projecten, in andere "echte" plaatsen, reëel of virtueel.

info@digitales-online.org